Sweter dla Ukochanego


Dzisiaj napiszę trochę o pierwszym zrobionym własnoręcznie męskim swetrze. Powstał dla mojego męża i muszę przyznać, że to było spore wyzwanie...
Od początku planowałam, że nie będę korzystać z gotowych wzorów, tylko spróbuję coś sama zaprojektować. Pomysłów miałam całkiem sporo, marzyły mi się plecionki, warkocze, tekstury... Tylko co z tego, skoro na wszystkie szkice, czy próbki, Ukochany patrzył wilkiem. On chciał coś na kształt swojego starego, roboczego swetra. Proste, ciepłe i z długim golfem. No to się poddałam. Wydziergałam klasyczny golf, reglanowy, robiony ściagaczem od góry i bez zszywania. Jedyną ekstrawagancją na jaką się odważyłam jest przekręcanie oczek prawych. Ma to walor nie tylko estetyczny, ale i praktyczny, przekręcone oczka powodują, że dzianina nie rozciąga się za bardzo i trzyma fason. Podoba mi się też, jak wygląda reglanowe dodawanie oczek w takim ściągaczowym ściegu. Projekt został zaakceptowany przez głównego zainteresowanego. Następnym problemem okazały się długości. A to całość była za długa, potem za krótka, a to rękawy były nieodpowiednie... Przyznaję, że chwilami brakowało mi cierpliwości i robótka lądowała na kilka tygodni do kartonika.
Sweter zrobiłam z włóczki Alize Lanagold Classic, na drutach 5,5 mm (więcej szczegółów na moim ravelry). Tego koloru niestety nie ma już w sprzedaży, a jest naprawdę piękny. Głęboka, ciemna zieleń świerkowego boru. W składzie oprócz wełny jest sporo akrylu, ale to była pierwsza włóczka, którą kupowałam w większej ilości. Ja się jeszcze wtedy niewiele znałam na włóczkach, no i szukałam czegoś w miarę taniego. Powstał nawet z niej kiedyś kardigan dla mnie, ale był tak nieudany, że uległ całkowitemu spruciu.
Jestem z tego projektu szczególnie zadowolona. Cieszy mnie, że udało mi się zrobić coś samej, bez szczegółowo rozpisanego wzoru. Podoba mi się też, jak sweter leży na moim Ukochanym. Ale przede wszystkim, puchnę z dumy na fakt, że sweter jest noszony często, a mąż się chwali na lewo i prawo, że to żona mu taki super sweter zrobiła!
To na pewno nie ostatni sweter, który wydziergałam dla męża. Raczej pierwszy z wielu. W szafce czekają już motki na kolejny, wzór też już wybrałam, pierwsze oczka mam zamiar nabrać jeszcze tego lata ;).





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Malachitowy Smok

Obraz
Jakiś czas temu zadeklarowałam się, że zrobię szydełkowego smoka. Jak mogłam nie ulec entuzjazmowi mojej dobrej koleżanki, gdy pokazywała mi zdjęcia smoków na ravelry, według wzoru Dragon opracowanego przez Crafty Intentions. Była nimi zachwycona i jak tylko dowiedziała się, że mogłabym jej takiego zrobić, kupiła mi wzór. Upewniłam się jeszcze tylko, że zielone są najpiękniejsze i zabrałam się za szukanie odpowiedniej włóczki. Na początku stycznia już trzymałam w rękach motki Scheepjes Stone Washed XL w kolorach malachitowym, turkusowym i enstatytowym (szczegółowe zużycie na moim ravelry ). Nazwy kolorów idealnie mi pasowały do projektu, bo o ile dumniej i szlachetniej brzmi "smok malachitowy", niż po prostu "zielony smok". Tak więc smok zyskał malachitowe ciało, turkusowe skrzydła, oraz enstatytowe brzuch i grzebień na plecach. Najtrudniejsze okazało się zdobycie odpowiednich drutów do usztywnienia i nadania odpowiedniej plastyczności skrzydłom, ogonowi i sz
Czytaj dalej

Catkins

Obraz
Długo się nie zastanawiałam, gdy Marzena ogłosiła testy swojego najnowszego wzoru. Sweterek o wdzięcznej nazwie Catkins, czyli po polsku Bazie, czy inaczej Kotki, od początku skradł moje serce. A wcale jeszcze nie planowałam żadnych testów, wydawało mi się, że przy małym dziecku, będzie to zbyt trudne, że nie zdążę. Ale zdążyłam, nawet miałam całkiem spory zapas czasu. Tym razem trudne i odpowiedzialne zadanie, jakim jest obfotografowanie gotowej dzianiny, spadło na moją mamę. I moim zdaniem wyszło jej to świetnie. Jestem bardzo zadowolona ze zdjęć, miałam z czego wybierać. No i to zdjęcie z Rosą w powietrzu! Dodatkowo trafiłyśmy na dotychczas najładniejszy dzień tej bezśnieżnej i ciepłej zimy. Uwielbiam szron, dzięki niemu świat wygląda jak z bajki. Catkins , to wzór autorstwa Marzeny Kołaczek, na sweter o luźnym fasonie z wąskimi rękawami, robiony z cienkiej włóczki. Przyciąga wzrok teksturami, delikatnym ażurem po bokach i charakterystycznymi baziami z przodu. Niektórym pr
Czytaj dalej

Cloche - niebanalna elegancja

Obraz
Kobiety zawsze kochały kapelusze. Bywały takie czasy, że był to obowiązkowy dodatek kobiety chcącej wyglądać elegancko i modnie, nie mówiąc już o tym, że kapelusz chronił przed niechcianą opalenizną. Dzisiaj zdecydowanie rzadziej się je nosi, ale nadal są lubiane i stanowią często stylowy dodatek do naszego ubioru. Fasonów kapeluszy jest pewnie setki, ich kształty i rozmiary są zależne od obecnej mody. Jednym z nich jest cloche - dzwonkowaty, przylegający do głowy kapelusz, zaprojektowany w 1908 roku przez paryską modystkę Caroline Reboux. Tego typu kapelusze najpopularniejsze były w latach 20. Dzisiejsza moda chętnie sięga do tej sprzed lat, mile widziane są stylizacje z elementami  bardziej vintage , czy też inaczej retro . Oczywiście odnosi się to też do świata dziewiarskiego, tak mi teraz bliskiego :), także i tu pojawiają się wzory i projekty inspirowane modą ubiegłego wieku.  (swoją drogą, gdyby kilka lat temu ktoś mi powiedział, że będę interesować się modą, to popukałabym
Czytaj dalej