Inaczej niż zwykle

Zdjęcia kardiganu, którego chcę dzisiaj pokazać są zupełnie inne niż zawsze. 

Po pierwsze - miejsce. Do tej pory zdjęcia pokazujące, to co wydziergałam, zawsze były robione w plenerze. Przede wszystkim dlatego, że uważam, że tak jest ładniej, ciekawiej, przy okazji można pokazać piękną przyrodę i krajobrazy. Pod względem technicznym, łatwiej jest też o dobre światło i więcej miejsca na gimnastykę ma fotografujący ;). 

Właśnie, fotografujący - to drugi powód, sprawiający, że jest inaczej niż zwykle. W tej sesji sama sobie jestem fotografem i modelką :P. Uznałam, że tak będzie szybciej, niż czekać kiedy piękna pogoda, czas mojego osobistego fotografa i wspólne chęci do sesji fotograficznych jakoś się zgrają. W taką piękną, prawie wiosenną ostatnio pogodę woleliśmy pracować w ogrodzie. To będzie pierwsza wiosna od kiedy jesteśmy właścicielami działki i czeka nas wiele pracy, żeby wszystko uporządkować i poprowadzić według własnych pragnień i marzeń. Ale wracam już do tematu ;).

Jest jeszcze jedna rzecz, która sprawia, że te zdjęcia są inne. Patrząc na nie, jest dość łatwo się domyśleć :). Oczywiście, chodzi mi o mój brzuch, a raczej o Maleństwo, które się w nim kryje :). Trochę trudno, żebym będąc w ciąży biegała po lesie w samym swetrze, przy takiej ciągle jeszcze trochę zimowej aurze.

Pierwsze dwa punkty, które podałam, sprawiają, że zdjęcia, które dzisiaj pokazują nie są najlepszej jakości. Trochę za mało światła, zbyt stateczny punkt fotografowania i związane z nim mocne przycinanie zdjęć w procesie obróbki. Ale trzeci punkt sprawia, że techniczne mankamenty tracą dla mnie na znaczeniu... Ważniejszy jest ładunek emocjonalny, który dla mnie niosą. Tak samo kardigan, który sobie zrobiłam, właśnie w okresie ciąży i w kolorze wybranym w dużej mierze właśnie z jej powodu. Pudrowy róż jest dla mnie jednym z najbardziej kobiecych kolorów. A ten sweter już chyba zawsze będzie mi się kojarzył z tym niezwykłym okresem w moim życiu.

Najwyższy czas przejść do samego kardiganu. Wzór, według którego powstał to Satinel autorstwa Asji Janeczek. I nie przypadkowe jest jego podobieństwo, do prezentowanej już na tym blogu chusty Nellissimo. Kto raz spróbuje tego motywu ze wzorów Asji, ten na pewno do niego wróci... Efektowny, dwustronny, a przy tym bardzo łatwy w robieniu. Ja jestem zauroczona.
Podobnie jak Nellissimo, mój Satinel powstał z włóczki Drops Puna i ponownie mogę napisać, że uwielbiam tą włóczkę. Miękka i ciepła, trochę się z niej sypie włos, ale za to nie mechaci się. W dzierganiu rzeczywiście trochę przeraża, jak nierówne wydają się wychodzić oczka, na szczęście po praniu i blokowaniu wszystko się pięknie wyrównuje. Dziergałam na drutach w rozmiarach 4 i 3,5 mm. Na rozmiar 36 poszło mi dziewięć motków i jeden metr z dziesiątego... To znaczy, że z zakupionych zapasów mam jeszcze 3 motki pudrowej miękkości do wykorzystania!
Ciut więcej szczegółów technicznych na moim ravelry.
Kardigan wyszedł mi idealnie pod względem rozmiaru, wygodnie układa się na ramionach, ma odpowiednio długie rękawy. Jest czym się opatulić, a jak zniknie już mój ciążowy brzuszek, to już w ogóle będzie cieplutko i wygodnie. Obecnie noszę go prawie cały czas, zamiennie na prawej i lewej stronie, bo obie wyglądają świetnie. Jestem pełna podziwu dla autorki wzoru, że potrafi projektować takie cudowności! Zdecydowanie polecam jej wzory :).

Rosa też  chciała uczestniczyć w sesji :D.

Pozdrawiam wszystkich odwiedzających!